oddać kał

См. также в других словарях:

• kał — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kale, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} odchody ludzkie lub zwierzęce wydalane z jelit po strawieniu jedzenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oddać kał do badania. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• oddać — dk I, oddaćdam, oddaćdasz, oddaćdadzą, oddaćdaj, oddaćdał, oddaćdany oddawać ndk IX, oddaćdaję, oddaćdajesz, oddaćdawaj, oddaćdawał, oddaćdawany 1. «zwrócić właścicielowi to, co się od niego pożyczyło, dostało lub co się mu zabrało» Oddać komuś… …   Słownik języka polskiego

• sfajdać się — Oddać kał, zwłaszcza z powodu stresu lub strachu Eng. To defecate, especially in panic …   Słownik Polskiego slangu

• oddawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, oddawaćdaję, oddawaćdaje, oddawaćaj {{/stl 8}}– oddać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIa, oddawaćdam, oddawaćda, oddawaćdadzą, oddawaćdaj, oddawaćdany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wypróżnić — dk VIa, wypróżnićnię, wypróżnićnisz, wypróżnićnij, wypróżnićnił, wypróżnićniony wypróżniać ndk I, wypróżnićam, wypróżnićasz, wypróżnićają, wypróżnićaj, wypróżnićał, wypróżnićany «uczynić coś pustym, próżnym przez wyjęcie, wylanie, zużycie… …   Słownik języka polskiego

• narobić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, narobićbię, narobićbi, narobićrób, narobićbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zrobić, wykonać dużą lub wystarczającą ilość, liczbę czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Narobić bukietów… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zerżnąć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}wulg. {{/stl 8}}{{stl 7}} oddać kał mimowolnie {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• potrzeba — 1. euf. Chodzić, iść, pójść, wyjść itp. za (swoją, własną) potrzebą; załatwiać (swoją, naturalną) potrzebę «chodzić, pójść, wyjść itp., żeby oddać mocz lub kał; oddawać mocz lub kał»: – Wychodzę za własną potrzebą, zaraz wrócę – powiedziałem do… …   Słownik frazeologiczny

• potrzeba — ż IV, CMs. potrzebabie 1. blm «to, co jest potrzebne, okoliczności zmuszające do postąpienia tak, a nie inaczej; to, że coś jest potrzebne, nieodzowne; konieczność, mus, niezbędność» Potrzeba działania, mówienia, przekazania komuś swej wiedzy.… …   Słownik języka polskiego

• nawalić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}nawalać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nawalić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, nawalićlę, nawalićli, nawalićlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stolec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. stoleclca; lm D. stoleclców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odchody ludzkie lub zwierzęce; kał, ekskrementy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płynne, wolne stolce. Mieć kłopoty ze stolcem …   Langenscheidt Polski wyjaśnień